პატივისცემა უნდა იყოს მეუღლეებს შორის, რომლებიც განქორწინდნენ და აწუხებენ თავიანთი შვილის გრძნობები და ფსიქიკა. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა აყენოთ ერთმანეთის შეურაცხყოფა ბავშვის წინაშე.
არასდროს უნდა დაიწყოთ სკანდალი ბავშვთან და დაადანაშაულოთ თქვენი მეორე ნახევრის ბრალდებები, რომ სავარაუდოდ ის ან ის არის დამნაშავე იმაში, რომ მათი ოჯახის ხომალდი გაფუჭდა. ეს ყველაფერი ზედმეტია და ასეთი ბრალდებები მხოლოდ ართულებს სიტუაციას. ნუ გააუარესებთ ისედაც რთულ ვითარებას. ბავშვი ჯერ კიდევ პატარაა და არ შეუძლია გაიგოს და შეაფასოს არსებული ვითარება. მისთვის ძალიან შორს არის გრძნობები და ურთიერთობები, რომლებიც ორ ზრდასრულს შორის ხდება. არ არის საჭირო ბავშვის დედა ან მამა მიმართოთ. ამ არასაჭირო და ზედმეტმა მოქმედებამ შეიძლება გამოიწვიოს ის ფაქტი, რომ ბავშვს აქვს ბავშვობის დაზიანება, რაც მომავალში შეიძლება გამოიწვიოს სერიოზული შედეგებით.
დაე, ბავშვი გაიზარდოს და დაიწყოს ცოტას გაგება ცხოვრების შესახებ. ალბათ მაშინ შეძლებს გააცნობიეროს, რომელი მშობლის ბრალია დღევანდელ სიტუაციაში, ან იქნებ ეს დარჩეს მისთვის სრულიად უმნიშვნელო მომენტად, ვინაიდან ის კვლავ შეგიყვარებს, როგორც ადრე.
სხვადასხვა ასაკის ბავშვები მშობლების განქორწინებას აბსოლუტურად განსხვავებულად ახერხებენ. თუ გავითვალისწინებთ 1, 5-დან 3 წლამდე ასაკის ბავშვებს, მაშინ მათ შეუძლიათ აჩვენონ თავიანთი გრძნობები ახირების დახმარებით, ასევე ყურადღების მოთხოვნილებით. არსებობს რისკი, რომ ასეთ მცირეწლოვან ბავშვებს დაიწყონ იმის დაჯერება, რომ ისინი მშობლების განქორწინების ძირითადი მიზეზია, რადგან მისი დაბადების მომენტიდან ცხოვრებამ რადიკალურად შეცვალა კურსი და გარკვეული სირთულეები გამოჩნდა. ამის გათვალისწინებით, თქვენ მაქსიმალური ყურადღება უნდა მიაქციოთ თქვენს შვილს.
3 - 6 წლის ასაკის ბავშვები ვერ პოულობენ საკუთარ თავს ადგილს იმ მიზეზით, რომ მათი მშობლები დაშორდნენ და მათ ვერ შეძლებენ მათ სამუდამოდ დარჩეს ერთად. შედეგად, ბავშვი მუდმივად ღელავს და უგუნურ მდგომარეობაშია. მას არ სურს ცირკში, ზოოპარკში და ახალ სათამაშოებში სიარული. ეს არ არის სასიამოვნო, რადგან ის გამოუვალი მდგომარეობის ზღვარზეა.
6-დან 12 წლამდე ბავშვები სრულად არიან დარწმუნებულნი, რომ მათ შეუძლიათ ხელი შეუშალონ მშობლების დაშორებას. ამის გათვალისწინებით, მათ შეუძლიათ აირჩიონ მშობლები და ადგნენ კიდეც დედის ან მამის მხარდასაჭერად. ზოგიერთ შემთხვევაში, ბავშვები სახლიდან გარბიან და სხვადასხვა ულტიმატუმს აკეთებენ. ყველაფერი კეთდება იმისთვის, რომ ოჯახი ერთად იყოს.
