საყვარელი ადამიანის სიკვდილი ყოველთვის შოკისმომგვრელია, თუნდაც ეს მოულოდნელი არ ყოფილიყო. დიდი დრო დასჭირდება, რომ ძლიერი დანაკარგის ტკივილი განიმუხტება და საშუალებას მოგცემთ დაუბრუნდეთ ჩვეულ ცხოვრებას. ადამიანები სხვადასხვა გზით განიცდიან დანაკარგს. ვიღაც სწრაფად მოდის გონს და ვინმე წელსაც კი ვერ ხსნის სევდას და ტკივილს.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ადამიანის ცხოვრების ყველაზე იდუმალი მხარეა სიკვდილი. ახლობლების დაკარგვა ქმნის მიწიდან ამოვარდნის შეგრძნებას. შეიძლება ჩანდეს, რომ სიცოცხლე განადგურებულია და დაკარგა აზრი. ტანჯვა აუტანელი ჩანს. ეს არის მწუხარება გარდაცვლილი საყვარელი ადამიანისთვის, თვითწყალობა, მარტოობის და უიმედობის გრძნობა. დანაშაულის გრძნობა, საათის გადაბრუნების შეუძლებლობა და უმწეობა იმ აზრისგან, რომ ვერაფერი გამოსწორდება, ხშირად მთლიანად ანადგურებს ცხოვრებას მას, ვინც მსგავსი სიტუაციის წინაშე დგება.
ნაბიჯი 2
შეუძლებელია დანაკარგზე ფიქრი შეეგუოთ და უნდა გააცნობიეროთ, რომ თვეები და შესაძლოა წლებიც უნდა გაიაროს, რომ ფსიქიური ტკივილი შეწყდეს. დაკრძალვა და გარდაცვლილის გამოსამშვიდობებელი არავის აძლევს უფლებას, ბოლო მოუღოს საკუთარ ცხოვრებას. გარდაცვლილთა სულს სჭირდება მხარდაჭერა და სასოწარკვეთილებისა და დეპრესიის გავლენის ქვეშ არ უნდა დაიკარგოს მისი სასიამოვნო მეხსიერება. სიკვდილის მიღება არ ნიშნავს დავიწყებას და გამოცდილების ნაკლებობას. არ უნდა შეიკავოთ ცრემლები და დაიმალოთ, რამდენად მძიმე და აუტანელი გრძნობებია სხვებისგან. მწუხარება ბუნებრივია, ტკივილი უნდა გადაიტანოს იმისთვის, რომ გაუმკლავდე, შეეჩვიო და დაკარგო წონასწორობა.
ნაბიჯი 3
რჩევა, რომ "შეიკავოთ" და "შეიკავოთ" არ ნიშნავს, რომ მწუხარება უნდა ჩაიდოს სულში. საყვარელი ადამიანის მოგონებები და მასზე მოთხრობები არ მიუთითებს სუსტის სისუსტეზე, თუნდაც მათ თან ახლდეს ცრემლები. ემოციები უნდა გაიფანტოს, ამაში საუკეთესოდ ეხმარება სიტყვის თქმის უნარი. მწუხარების ემოციური გამოვლინების შეკავებამ შეიძლება გამოიწვიოს ხანგრძლივი დეპრესია. თუ დაკრძალვიდან 3-4 თვის შემდეგ მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა, შეიძლება აზრი ჰქონდეს პრაქტიკულ ფსიქოლოგს. ნუ გამოიყენებთ დამამშვიდებელ საშუალებებს. მათ მიერ ჩახლეჩილი ტკივილი იზრდება, როდესაც პრეპარატის მოქმედება მთავრდება.
ნაბიჯი 4
მწუხარებაში თავდაუზოგავად წასვლა, დანაკარგზე კონცენტრირება და საკუთარ თავში მოშორება იწვევს არა მხოლოდ ფიზიკური და ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემებს. ნორმალური ცხოვრების დატოვება მეგობრებსა და ნათესავებს ღელავს და ღელავს, შეიძლება გართულდეს შიდა ოჯახური ურთიერთობები. ნუ დაივიწყებთ ცოცხალ და ახლობელ ადამიანებზე. მათ არ უნდა მოაკლდეთ სიყვარული და მზრუნველობა. მაშინაც კი, თუ დაკარგვის ტკივილი აუტანელია, თქვენ უნდა შეაგროვოთ მთელი თქვენი გონებრივი ძალა და შეეცადოთ არ აირიდოთ ოჯახთან ურთიერთობა. ასეთ სიტუაციაში კი მხოლოდ საკუთარ თავზე ვერ იფიქრებ. ნება დართეთ, რომ მხარი დაუჭიროთ, ეს აუცილებელია არა მხოლოდ თქვენთვის, არამედ თქვენი ოჯახისთვისაც.
