საკუთარი ცოდვების აღიარება ეკლესიის ერთ-ერთი საიდუმლო რიტუალია. აღსარება უნდა განხორციელდეს პროცესის მნიშვნელობისა და გულწრფელობის ყველა გაგებით. ეს პროცესი გულისხმობს ცოდვების მონანიებას, რაც ადამიანმა შექმნა თავის ცხოვრებაში.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
აღსარება, ეკლესიის კანონიკების თანახმად, შეიძლება გაკეთდეს უკვე შვიდი წლის ასაკში. ყველაზე მთავარია დავიცვათ ძირითადი პრინციპები, რომლებიც დაკავშირებულია ცოდვების გამოსყიდვისა და მიტევების პროცესთან. აღსარების პროცესს მკაცრად უნდა უსწრებდეს მარხვა, რომლის დროსაც ადამიანი იწმინდება დაგროვილი სიბინძურისგან, დიდ დროს ატარებს სასჯელაღსრულების (ძირითადად) ლოცვებში.
ნაბიჯი 2
ასევე თანაბრად მნიშვნელოვანია იმ ყველაფრის გააზრება, რისი გაკეთებაც ადამიანმა მოახერხა მთელი ცხოვრების განმავლობაში. ადამიანმა ყოვლისშემძლე სთხოვა შენდობა მის მიერ ჩადენილი ცოდვებისთვის, ასევე აპატიოს ყველა, ვინც ცხოვრებაში გაწყენინა. აღიარება ხომ არ შეგიძლია გულში ბოროტების, სიძულვილის ან წყენის მოლოდინით. მორწმუნისთვის ძალზე მნიშვნელოვანია გააცნობიეროს, რომ არ შეიძლება ცოდვების ჩადენა აღიარების შემდეგ, თუნდაც უმნიშვნელო. ეს მკაცრად დაისჯება.
ნაბიჯი 3
მას შემდეგ რაც საფუძვლიანად მოემზადებით თქვენი პირველი აღსარებისათვის და მოისურვებთ ცოდვების მოშორებას, მიდით ტაძარში. განურჩევლად რელიგიისა, მინისტრი (იქნება ეს კათოლიკე თუ მართლმადიდებელი), რომელიც ატარებს აღსარების საიდუმლოებას, შენს აღიარებას დაიცავს ყველაზე მკაცრად და არავის მოუყვება მას.
ნაბიჯი 4
ლოცვებზე მისვლისთანავე უთხარი ყველა ცოდვას და არც ერთს არ მალავ.
ნაბიჯი 5
აღსარება არის სრულიად უფასო საიდუმლოება, მაგრამ ნებაყოფლობითი შემოწირულობები წახალისებულია.