მედიაში ხშირად გვხვდება „კომუნიკაციის კულტურის“ცნება. იგი გამოიყენება იმისთვის, რომ აჩვენოს მშობლიური ენის შესაძლებლობა გამოიყენოს იგი ყოველდღიურ კომუნიკაციაში.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
კომუნიკაციის კულტურა არის გარშემომყოფ ხალხთან ურთიერთობის შესაძლებლობა აზრების სიტყვიერი ფორმულირებით. გუნდში კომუნიკაცია ემყარება მონოლოგიურ და დიალოგურ სიტუაციებს, რომელთაგან თითოეულს აქვს კონკრეტული მიზანი და ამოცანები. მიზანი, ჩვეულებრივ, არის გარკვეული მოქმედება, რომელსაც გავლენა აქვს თანამოსაუბრეებზე, მაგალითად, ინფორმირება, ახსნა, დარწმუნება, დარწმუნება, მოტივაცია ან ინსპირაცია და ა.შ.
ნაბიჯი 2
სასაუბრო მეტყველება, რომლის საფუძველზეც აგებულია კომუნიკაციის კულტურა, ენის განსაკუთრებული სახეობაა. ის ყოველთვის არ ემორჩილება სხვადასხვა ლექსიკონებსა და გრამატიკებში ჩაწერილ ნორმებსა და წესებს. სასაუბრო სიტყვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ნიშნებია სპონტანურობა და არამზადა.
ნაბიჯი 3
სასაუბრო სტილი გთავაზობთ ვარიანტებს, რომლებიც მთლიანად არ არის შესაფერისი ენობრივი გააზრებისთვის. ამ სტილის ტექსტებს, როგორც წერილობით, ისე ჩაწერილ წერილობით, შეიძლება ჰქონდეს მოუწესრიგებელი გარეგნობა, მათი ზოგიერთი დეტალი აღიქმება როგორც სიტყვის დაუდევრობა ან შეცდომა.
ნაბიჯი 4
სხვადასხვა სასაუბრო თვისება თანმიმდევრულად და რეგულარულად იჩენს თავს იმ ენის მეტყველებაში, ვინც თავისუფლად ფლობს ენის ნორმებს და ჯიშებს. სწორედ ამიტომ ითვლება სასაუბრო მეტყველება, როგორც ენის სრულფასოვანი ლიტერატურული მრავალფეროვნება და არა ენობრივი განათლება, რომელიც, ასეა თუ ისე, კომუნიკაციის კულტურის ნაწილია.
ნაბიჯი 5
კომუნიკაციის კულტურა ხასიათდება სასაუბრო მეტყველებით მხოლოდ არაფორმალურ გარემოში და თანამოსაუბრესთან არაფორმალური ურთიერთობებით. კომუნიკაციის კულტურის კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი მახასიათებელია ის, რომ იგი თავს იჩენს მხოლოდ სპიკერების მონაწილეობით, რომლებიც ურთიერთობის სუბიექტები არიან.
ნაბიჯი 6
შეცდომაა იმის რწმენა, რომ კომუნიკაციის კულტურა გულისხმობს ყველა ენობრივი ნორმის სრულ შესაბამისობას. ზეპირი ტექსტები ხასიათდება უნიკალური და განმეორებადი დაყოფით, რომლის წერილობითი ფორმით განმეორება შეუძლებელია ყველა შემთხვევაში. ხშირად, ნამდვილი სასაუბრო ტექსტების წერილობით თარგმნა არის არა მხოლოდ რედაქტირება, არამედ ნამდვილად შრომატევადი სამუშაო. ამ შემთხვევაშიც კი, თარგმნილ ტექსტს, შენარჩუნებული მნიშვნელობის მიუხედავად, განსხვავებული გრამატიკული და ლექსიკური საფუძველი ექნება. ამრიგად, კომუნიკაციის კულტურა ყალიბდება იმის გამო, რომ თანამოსაუბრეები გამოხატავენ თავიანთ აზრებს სასაუბრო მეტყველებაში ისე, რომ ორივე მხარისთვის გასაგები გახდეს, ხოლო ზეპირი ტექსტების ცოდნა მეორეხარისხოვანია.
