ზოგისთვის მარტოობა საშინელებაა. ზოგიერთ ადამიანს შეუძლია განიცადოს პანიკის განცდა მარტო ყოფნის გამო. მაგრამ ჩვენში ისეთებიც არიან, ვისთვისაც მარტოობის შეგრძნება საკმაოდ კომფორტული და ნაცნობია და არანაირ შიშს არ იწვევს.
ფსიქოლოგებმა ადამიანები დაყვეს ექსტრავერტებად და ინტროვერტებად. ექსტრავერტები კომუნიკაბელური ადამიანები არიან, რომელთაც ურჩევნიათ მუდმივად იყვნენ ვინმეს საზოგადოებაში. მხოლოდ ამ გზით შეუძლიათ მათ მთლიანად დაივიწყონ მარტოობა.
ინტროვერტები, პირიქით, თვითკმარი ადამიანები არიან, რომელთაც თავიანთ გამოგონილ და კომფორტულ სამყაროში უმეტესწილად მარტო დარჩენა ურჩევნიათ. ასეთი ადამიანებისთვის მარტოობა უფრო უსაფრთხოების გრძნობაა, ვიდრე დაუცველობა.
ყველა ადამიანი დაბადებიდან ინდივიდუალურია, უპირველეს ყოვლისა, ამიტომ ინტროვერტისა და ექსტრავერტის თვისებები ზოგჯერ ერთმანეთში არის შერეული. ზოგჯერ ასეთ თვისებებს ჩვენ მიერ ვიძენთ მთელი ცხოვრების განმავლობაში და მერყეობს ცვალებადი სიხშირით ინტროვერტის მდგომარეობიდან ექსტრავერტის მდგომარეობამდე.
თუ თქვენ ძალიან კომუნიკაბელური და პოზიტიური ადამიანი ხართ, მაგრამ ამავე დროს თავს არასასიამოვნოდ გრძნობთ, მაშინაც კი, როცა ხალხით ხართ გარშემორტყმული, მაშინ უნდა იფიქროთ თქვენს შინაგან მდგომარეობაზე. ექსტრავერტებიც კი ზოგჯერ იღლებიან თავიანთი სოციალური ცხოვრების სტილით. შემდეგ შეგიძიათ მარხვის დღეები მიმართოთ, როცა მარტო დარჩენა გჭირდებათ საკუთარ თავთან და აზრებთან.
კვირაში ერთხელ, მაგალითად, მიეცით საკუთარ თავს კარგი დასვენება. ამ დღეს საჭირო არ არის ვინმესთან შეხვედრა და საუბარი. არ უნდა მოუსმინოთ სხვების პრობლემებს და ნეგატიურ სიახლეებში ჩასვლას. შეეცადეთ თავი დააღწიოთ თქვენს ჩვეულ რუტინულს. დასვენება ხომ საჭიროა არა მხოლოდ ჩვენი სხეულისთვის, არამედ ფსიქიკის განტვირთვისთვისაც, რათა ასეთ მომენტებში დისკომფორტი არ განვიცადოთ.
