თვალით შეგიძლიათ გაიგოთ ადამიანის ემოციური მდგომარეობა, განწყობა, აზრები. თუ ყურადღებით გაეცანით მზერის მიმართულებას, მოსწავლეთა ზომას, შესაძლებელია წინასწარ იცოდეთ, თუ სად იქნება მიმართული საუბრის ვექტორი.
ყურადღებიანი თანამოსაუბრე შეძლებს განსაზღვროს მისი განწყობა პარტნიორის თვალით, წაიკითხოს კიდეც მისი აზრები. ამისათვის თქვენ უნდა იყოთ არა მხოლოდ დაკვირვებული, არამედ თანაგრძნობის გამოხატვა.
მოსწავლის ზომა
როდესაც საუბარი მიმდინარეობს, თანამოსაუბრეები ერთმანეთს უყურებენ. თუ საუბრის პარტნიორი თავს არიდებს ხშირად თვალებში ჩახედვას, ან ის არ არის დაინტერესებული თემის გაგრძელებით, ან რაღაცას მალავს.
გვერდითი მზერა ხშირად გამოიყენება ინტერესის გადმოსაცემად. უმეტეს შემთხვევაში, მას თან ახლავს მსუბუქი ხუჭუჭა და აწეული წარბი. მაგრამ თუ თვალებში სიბრაზეა, ეს მტრული ან ეჭვის ნიშანია.
კარგია, თუ საუბარი დღის სინათლეზე ტარდება. შემდეგ შეგიძლიათ დააკვირდეთ მოსწავლეებს. ისინი სრულად გადმოსცემენ ადამიანის განწყობას. თუ თანამოსაუბრე კარგ ხასიათზეა, მოსწავლეები ოთხჯერ ფართოვდება. განწყობის დაქვეითებასთან ერთად, ისინი "მძივებამდე" იკლებს.
მოსწავლის ადგილმდებარეობა
თანამოსაუბრესთან დაკავშირებული მნიშვნელოვანი საკითხების გადაწყვეტისას, თქვენ ვერც კი შეხედავთ მას თვალებში, არამედ უბრალოდ შეეცადეთ დააკვირდეთ მოსწავლეების ადგილსამყოფელს. ეს ხელს შეუწყობს იმის გარკვევას, თუ რომელ პლანზეა მოცემული დროის ცნობიერება. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ჭეშმარიტება ნათქვამია, კიდევ ერთი ტყუილი გამოიგონება, ან ადამიანი უბრალოდ დროებით გამოვიდა საუბრიდან.
თუ კომუნიკაციის დროს თანამოსაუბრე რამეს იტყვის, თვალებს ქვემოთ აქცევს და მარჯვნივ მიაქცევს, მისი ცნობიერება წარსულში რჩება, იქიდან მოგონებებს იძენს. მაგრამ როდესაც მზერა მიმართულია ზემოთ და მარჯვნივ, მაშინ ხდება დაგეგმვის პროცესი, მომავლის სურათის წარმოდგენა, ანალიზი. მარჯვენა მხარეს გადახედვისას სიტუაცია გაანალიზებულია დროის მოცემულ მომენტში, წარსულის ან მომავლის გადაადგილების გარეშე. ადამიანი არის "აქ და ახლა". მნიშვნელოვანი კითხვების გადაწყვეტისას, პასუხის არჩევისას, ადამიანი ხშირად ჰორიზონტალურად გამოიყურება მარჯვენა მხარეს, თითქოს კონცენტრირებულია.
თუ თანამოსაუბრე მარცხნივ იყურება, ის ემოციურად შერწყმას ცდილობს. ადამიანის მარცხენა მხარე პასუხისმგებელია ემოციებზე. ანუ, როდესაც მზერა მარცხნივ ქვევით არის მიმართული, პარტნიორს შეუძლია დაიმახსოვროს ემოციები, ჩაყვინთოს მათში. მაგრამ ზემოთ და მარცხნივ გახედვა იმაზე მეტყველებს, რომ თანამოსაუბრე უბრალოდ ფიქრობს, ჩაძირულია ემოციების "მონელებაში".
თუ არსებობს გულწრფელი საუბარი, ადამიანის მზერა ხშირად შეიძლება მოძრაობდეს. იქ, სადაც მზერა მოძრაობს, შეიძლება დადგინდეს არა მხოლოდ განწყობა, არამედ აზროვნების მატარებელიც.
საბჭოთა პერიოდში დაზვერვის ოფიცრებს და კგბ-ს ოფიცრებს ასწავლიდნენ თანამოსაუბრის ცხვირის ხიდზე გადახედვას. ამან შესაძლებელი გახადა იმის შეგრძნება, რომ გულწრფელი საუბარი ტარდებოდა, სინამდვილეში კი ფარული აზრები თანამოსაუბრისგან დახურული რჩებოდა. ამ ტექნიკის გამოყენება შეუძლია ნებისმიერ ადამიანს, თუ მას არ სურს გულწრფელი საუბრის დროს მისი აზრები "წაიკითხოს".
