შფოთვა არის უარყოფითად შეფერილი ემოცია, რომელიც გამოხატავს გაურკვევლობის განცდას, ნეგატიური მოვლენების მოლოდინს და წინათგრძნობების რთულად განსაზღვრას. როგორ შევხედოთ მას სხვა თვალსაზრისით?
შფოთვა არის ემოციური მდგომარეობა, რომელიც გამოწვეულია საფრთხის ან საფრთხის მოლოდინით. ეს არის შფოთვის საერთო გაგება. მე ვთავაზობ განვიხილო განსხვავებული თვალსაზრისით. მაგალითად, შფოთვა მხოლოდ მაჩვენებელია და გვიჩვენებს, რომ ჩვენი მომავალი უცნობია, ანუ არ არსებობს კონკრეტული შედეგი. თუ კონკრეტული შედეგი არ არის, მაშინ ჩვენი გონება აღიარებს, რომ შეიძლება განსხვავებული შედეგი იყოს: დადებითიდან ნეგატიურამდე ან მშვენიერიდან საშინელამდე.
საზოგადოებაში, მათ შორის ოჯახში და სკოლაში ბავშვების აღზრდის სისტემისადმი ყურადღების გამახვილება ძირითადად ხდება ხარვეზებზე ან შეცდომებზე. ბავშვობიდან ადამიანს უყალიბდება მენტალიტეტი, რომ ნათლად დაინახოს ხარვეზები ან ცუდი, ამრიგად, მომავლის გაურკვევლობით გონება იწყებს მომავლის დახატვას ნეგატიური, უსიამოვნო სურათების დახატვით. რაც უფრო მეტი უბედურება ელის მას წინ, მით უფრო დიდი იქნება ინდიკატორის შედეგი, ანუ შფოთვა გაიზრდება.
ბევრი ადამიანი ხედავს, რომ მათ შეუძლიათ გაათავისუფლონ შფოთვა მოწევის, საკვების მიღების, დამამშვიდებელი აბების ან კონფლიქტების შექმნის გზით. მაგრამ შფოთვა არ არის მიზეზი, მაგრამ მხოლოდ მაჩვენებელია, ამიტომ ყველა ეს საშუალება არ შველის. მიზეზი მომავლის გაურკვევლობაა.
მე გთავაზობთ გაურკვევლობით მუშაობას. რა არის გაურკვევლობა? ეს არის განმარტების ან ინფორმაციის არარსებობა ან ნაკლებობა რაიმეზე, ანუ ადამიანმა არ იცის რა იქნება ინფორმაცია ან ცოდნა და როგორ იმოქმედოს მოცემულ სიტუაციაში.
კაცმა მიიღო გადაწყვეტილება, თუმცა გაუცნობიერებლად, რომ მან არ იცის. საკმარისია მიიღოს გადაწყვეტილება, რომელიც მან იცის და გაურკვევლობა გაქრება, რაც ნიშნავს, რომ აღარ იქნება შფოთვა, როგორც ამ გაურკვევლობის მაჩვენებელი.
შეგნებულად ასეთი გადაწყვეტილების მისაღებად არსებობს სამუშაო ალგორითმი:
1. გონების დონეზე ვარჯიში. ამოცანაა საკუთარ თავს უფლება მისცეთ აღიაროთ ან ნახოთ პარამეტრები ან შესაძლებლობები.
სამუშაოს ამ ეტაპზე რუსული ენა გონივრულად გამოიყენება, როგორც სამუშაოს საფუძველი. უკვე ითქვა, რომ აღზრდა ემყარება აკრძალვებს, რომლებიც ბავშვს ეკისრება მეტყველებით, მაგრამ ძალიან ცოტა ადამიანი იღებს მათ უკან. ბავშვი ხდება ზრდასრული, მაგრამ ფსიქოლოგიური ინჰიბირებები რჩება. ასეთი აკრძალვების მოხსნა ასევე შესაძლებელია NO Writers Union- ის საშუალებით. მას აქვს სემანტიკური მიზანი პარამეტრების დამატებაში. მაგალითად, სხვისი ვერ წაიღე - ეს აკრძალვის გარემოა. საკუთარ თავს უფლებას ვაძლევ, სხვისი ავიღო, თუ მსურს - ეს არის ამ აკრძალვის მოხსნა. მნიშვნელოვანია მაგალითების მოყვანა, რომ ეს კარგია და მთავარია, ეს მაგალითები მოგეწონოს. აკრძალვის მოხსნა საშუალებას გაძლევთ უფრო კარგად გაეცნოთ სიტუაციას და დაინახოთ გადაწყვეტილებების ან განვითარების გზები. შემდეგი პუნქტი არის ნებართვა, რაც ხელს შეუწყობს ვარიაციის არსებობას. მაგალითად, შენ შეგიძლია სხვისი წაიყვანო, მაგრამ შეგიძლია საკუთარი, მაგრამ შეგიძლია საკუთარი (სხვის შექმნა, შექმნა და ა.შ.) ყველა შესაძლო ვარიანტი, რომელიც გონებას გააჩნია, მაშინაც კი, თუ ისინი თავიდანვე ლოგიკურად არ გამოდგებიან ერთი შეხედვით
ეს მეთოდი ქმნის მომავლის გარეგნობის შეგრძნებას და არჩევანის თავისუფლების შესაძლებლობას, რაც საშუალებას გაძლევთ განათავსოთ საკუთარი თავი სიტუაციის ოსტატის პოზიციაში.
2. მუშაობა სურათების და შეგრძნებების დონეზე. ამოცანაა იგრძნონ ან იგრძნონ რა ღია და კეთილი სამყარო.
სურათებთან მუშაობის ამ ეტაპზე გამოიყენება სხეულის შეგრძნებები და წარმოდგენები. მნიშვნელოვანია წარმოადგინოთ ისეთი სურათი, რომელიც მოგწონთ და სხეულში სიამოვნება ან სიმშვიდე იგრძნოთ.
3. როდესაც ხდება პირველი და მეორე ეტაპის გაერთიანება, რაც საშუალებას გაძლევთ ჰარმონიზოთ გონება, შეგრძნებები, გამოსახულება, ანუ ერთიანობაში მოხვედრა, რაც ძალას და მომავალში ნდობას ანიჭებთ. ამისათვის წარმოიდგინეთ თავი აწმყოში და თქვენს წინაშე მომავლის განვითარების ვარიანტები, შემდეგ აირჩიეთ გარკვეული გზა, რომელიც მოგწონთ და წარმოიდგინეთ თავი ამ შედეგით.ეს ორი სურათი ხელს უშლის ხელს, როგორც შეთანხმების და მეგობრობის სიმბოლო.
უფრო მოსახერხებელი და ეფექტურია მუშაობა კონკრეტულ მაგალითზე, ან უკეთესია სამზე, რაც გააძლიერებს ახალ მექანიზმს ქვეცნობიერში და შესაძლებელს გახდის მთლიანობაში ცხოვრების შეცვლას.
