გულგრილობაზე უარესი არაფერია. ეს წარმოადგენს სულიერ ვაკუუმს, გულგრილობას ყველაფრის მიმართ. აუცილებელია ამ მდგომარეობასთან ბრძოლა, ამაში ლოცვა და კეთილი საქმეები დაგეხმარებათ.
არ არსებობს ადამიანის სულის უარესი გამოვლინება, ვიდრე გულგრილობა. რა უნდა გააკეთოს, როდესაც არავინ არავის ზრუნავს, როცა ყველა მხოლოდ საკუთარი პრობლემებით არის დაკავებული? რეალურ სამყაროში ყველაფერი ძალიან მარტივია. მთავარია არა სულიერების, არამედ ფიზიკური კომფორტის ზრუნვა. კმაყოფილ ადამიანს არ შეუძლია სიყვარული, მოწყალება, თანაგრძნობა, მოწყალება. გულგრილობის წარმოებული სისასტიკეა. ყველაზე სასტიკი ხალხია ის, ვინც ცხოვრებაში არ განიცდიდა ტანჯვას და გაჭირვებას.
გულგრილობასთან ბრძოლა რთულია, მაგრამ შესაძლებელია. პირველ რიგში თქვენ გარკვევა გჭირდებათ გარკვეულ საკითხებზე.
გულგრილობის წარმოშობის დადგენა
ხშირად ეს გამოწვეულია ოჯახური ურთიერთობებით. ალბათ ახლო ნათესავებს შორის გულგრილობისა და განშორების ატმოსფერო სუფევდა, ბავშვი თავისთვის დარჩა. ხშირად ეს გრძნობა მარტოობისა და უსარგებლობის განცდისგან იბადება.
ჩაატარეთ ღრმა ინტროსპექცია
უპირველეს ყოვლისა, თქვენ უნდა გააანალიზოთ თქვენი გრძნობები და გაიგოთ, საიდან გაჩნდა ეს გონება. ალბათ ეს არის თავდაცვის მექანიზმი თქვენთვის უარყოფითი გარე ფაქტორის მოქმედებისგან.
კრიტიკულად მოეკიდეთ საკუთარ ნაკლოვანებებს
საკუთარი თავისადმი გულგრილობით ბრძოლა რომ დაიწყოთ, ჯერ უნდა აღიაროთ მისი არსებობა. ამაში ფსიქოლოგს ან საყვარელ ადამიანს შეუძლია დახმარება. იგი განიკურნება წყალობითა და კეთილი საქმეებით.
თუ თქვენ არ ებრძვით ამ ნეგატიურ გამოვლინებას, მაგრამ ამუშავებთ მას თქვენს სულში, მაშინ ამან შეიძლება გაანადგუროს თქვენ, როგორც ადამიანი სულიერად.
