აუტიზმი გონებრივი განვითარების დარღვევაა, მას შეიძლება ახასიათებდეს მოტორული უნარებისა და მეტყველების დარღვევები, რაც იწვევს სოციალური ურთიერთობის დარღვევას.
დაავადება გავლენას ახდენს ბავშვის განვითარებაზე და მისი ცხოვრების შემდგომ გავლაზე. თითოეული ბავშვი განსხვავებულია დაავადების მანიფესტაციებში.
მაგრამ არსებობს იგივე სიმპტომები, რომელთა საშუალებითაც შესაძლებელია აუტიზმის დიაგნოზი. ეს ნიშნებია: სახის გამომეტყველების ნაკლებობა, შესაძლოა მეტყველების განვითარების ჩამორჩენა, ბავშვი არ იღიმის ან თვალებს არ უყურებს, ერიდება გარშემომყოფებთან ურთიერთობას.
აუტისტი ბავშვი ძლიერ ეკიდება გარკვეულ სტერეოტიპებს, მაგალითად, როგორ დგას ავეჯი ოთახში. და თუ მას შეცვლით ან დიზაინში ახალ ელემენტს შეიტანთ, ის ისტერიკულად იქცევა მანამ, სანამ ყველა არ დაბრუნდება ისე, როგორც იყო. ბავშვებში მეტყველება შეიძლება იყოს პათოლოგიური, ფონეტიკურად დაქვეითებული ან შინაარსობრივად დაქვეითებული. ასევე, მეტყველება შეიძლება იყოს აბსოლუტურად ნორმალური, მაგრამ მას არ შეუძლია შეინარჩუნოს საუბარი.
აუტიზმის სადიაგნოზოდ ტესტები არ არსებობს, დიაგნოზს ადგენენ დაკვირვებისა და ტესტების საფუძველზე. ამ დაავადების მკურნალობა ძალიან გრძელი და შრომატევადი პროცესია. მშობლებმა უნდა გაითვალისწინონ ის ფაქტი, რომ დაავადებასთან ბრძოლას ძალიან დიდი დრო დასჭირდება და ეს სულაც არ იქნება წარმატებული. მედიკამენტები არ ეხმარება ამ დაავადებას.
ბავშვმა მკურნალობა უნდა მიიღოს არა მხოლოდ საავადმყოფოში, არამედ მთელი მისი ცხოვრების წესი მიმართული უნდა იყოს შეხორცების პროცესისკენ. ბავშვს სჭირდება ზუსტი ყოველდღიური რუტინა. მშობლებმა ის ყოველდღიურად უნდა გაიარონ გამოცდილ ფსიქიატრთან გაკვეთილებზე და გააძლიერონ შედეგი. აუტისტი ბავშვის მკურნალობისას ძალზე მნიშვნელოვანია ნასწავლი უნარების გამეორების პროცესი, რომ მან შეძლოს მათი თვითნებური შესრულება. მშობლებმა ასევე არ უნდა დაივიწყონ საკუთარი თავი, რადგან ბავშვის მკურნალობის პროცესი ძალიან დამღლელია. მათ ასევე უნდა მოინახულონ ფსიქოლოგი და შეისვენონ მკურნალობის პროცესი.
აუტისტი ადამიანის მკურნალობა მთელი ცხოვრების განმავლობაში მიმდინარეობს და გაუმჯობესების სხვადასხვა პროგნოზი ექნება.
