თვითდადასტურება არის საკუთარი პიროვნების მნიშვნელობის და მნიშვნელობის დადასტურება, პიროვნების უდავო უფლება იყოს საკუთარი თავი, იმოქმედოს ისე, როგორც სურს, მართოს საკუთარი ცხოვრება საკუთარი შეხედულებისამებრ.
თვითდადასტურება რთული ფსიქოლოგიური ფენომენია. აქ განსაკუთრებული ყურადღება შეგიძლიათ მიაქციოთ შემდეგ კომპონენტებს:
1. სოციალურ-ფსიქოლოგიური პროცესი - როდესაც ადამიანი აქტიურად ურთიერთობს თავის გარემოსთან. ასე ხორციელდება მისი თვითრეალიზაცია, რაც გავლენას ახდენს ემოციებზე, ინტერესებზე, ცხოვრების ხედვაზე.
2. ცხოვრების მნიშვნელოვანი მიზნების მისაღწევად მოტივები და საჭიროებები (ძალა, წარმატება, აღიარება და ა.შ.).
3. ტაქტიკა და სტრატეგიები, რომლებსაც ადამიანი ირჩევს ნებისმიერი გადაწყვეტილების მიღებისას. ისინი შეიძლება იყოს დამცავი, კონსტრუქციული, დომინანტი, კომპენსატორი.
4. თქვენს "მე" -თან კავშირის ქონა. ეს მოიცავს თვითშეფასებას, ნებისყოფას და დამოკიდებულებას საკუთარი თავის მიმართ.
თვითდადასტურების ფუნქციაა პირადი რეალობის მიღწევის სურვილი, თვითრეალიზაცია, აღიარება, ვინმეს გავლენისგან გამოსვლა, დამოკიდებულებისგან განთავისუფლება. ამ ყველაფრის მისაღწევად, თქვენ უნდა გქონდეთ გარკვეული პირადი პოტენციალი, იყოთ ნებაყოფლობითი თვისებების განვითარების საკმარის დონეზე, იცოდეთ საკუთარი ღირებულება და საკუთარი არსების ღირებულება, ისწრაფოთ მიზნების მისაღწევად და წარმატებისკენ.
თვითდადასტურების მიზნები
თვითდადასტურების მიზნები იყოფა კომპენსატორულად და კონსტრუქციულად. არსებობს თვითდადასტურების სამი სტრატეგია:
1. გაქვთ პოზიტიური დამოკიდებულება ცხოვრების მიმართ, არასოდეს დაიდარდოთ (კონსტრუქციული).
2. იმოქმედეთ სხვა ადამიანების ხარჯზე, იყავით მტრულად განწყობილნი, ისწრაფეთ სხვების დათრგუნვაზე (აგრესიულად დომინანტი).
3. უარი თქვით თვითგამოხატვასა და თვითდადასტურებაზე (არასაიმედო).
თვითრეალიზაციაზე საუბრისას მნიშვნელოვანია გვესმოდეს, რომ არ არსებობს გარე მაჩვენებლები და სხვა კრიტერიუმები, რომლითაც შეიძლება გაიგოთ, რამდენადაა წინ მიმავალი ადამიანი თვითრეალიზაციის მიმართულებით. ყველამ თავად გადაწყვიტოს, საქმიანობის რომელ სფეროში უნდა მიაღწიოს გარკვეულ წარმატებებს. თუ, მაგალითად, დამლაგებელს მოსწონს მისი სამუშაო, უყვარს და აფასებს მას, მაშინ ის, როგორც ადამიანი, სრულფასოვანია. მხოლოდ ადამიანს შეუძლია გააკეთოს დასკვნები, მოხდა ის, როგორც პიროვნება, თუ არა. აქ სხვების აზრი მიკერძოებულია.
თუ ადამიანი კმაყოფილია ცხოვრებით, გრძნობს თავს ჰარმონიულად, ხვდება სიხარულით ახალ დღეს, თვლის, რომ სწორად აირჩია თავისი მიზნების მისაღწევად, გამოიყენებს თავის სრულ პოტენციალს, ირჩევს სწორ ტაქტიკასა და სტრატეგიას, თვითრეალიზებულია და თვითდაჯერებულია. აქ მნიშვნელოვანია, რომ მან თავად იგრძნოს ადამიანი, რომელიც მიზნებს ისახავს და მიაღწევს მათ.
