არიან ადამიანები, რომლებიც ძალიან ერთგულები არიან თავიანთი საქმისადმი. ისინი მზად არიან დროის უმეტეს ნაწილს დაუთმონ სამუშაოსა და სხვადასხვა საქმიანობას. როგორც წესი, ასეთ ადამიანებს შრომისმოყვარეობის წოდება ენიჭებათ. იშვიათად თუ ვინმე ფიქრობს, რომ ზედმეტმა შრომითი დამოკიდებულებამ შეიძლება სერიოზულად იმოქმედოს როგორც ჯანმრთელობაზე, ისე ზოგადად ცხოვრებაზე.
მთელი რიგი ფსიქოლოგები ფიქრობენ, რომ ვორქაჰოლიზმი რეალური და მნიშვნელოვანი პრობლემაა, განსაკუთრებით აქტუალურია ჩვენს დროში. თუ ადამიანი ერთგულია თავის პროფესიას და სიამოვნებით ასრულებს თავის მიერ არჩეულ საქმეს, სანერვიულო არაფერია. ამასთან, როდესაც ფანატიზმი ბიზნესთან და ამოცანებთან მიმართებაში გადატვირთულია, სამუშაოზე ეს ფოკუსირება ნეგატიურად მოქმედებს საკუთარ თავზე. საბოლოო ჯამში, ეს შეიძლება აღმოჩნდეს უსიამოვნო შედეგებში, რომელთაგან ზოგიერთს ვერ გაუმკლავდებით საკუთარ თავზე, თქვენ უნდა მიმართოთ შესაბამის სპეციალისტებს. რა შეიძლება იყოს საზიანო შრომისმოყვარეობისთვის?
შრომისმოყვარეობის საშიში შედეგები
- სოციალური კავშირების მოშლა. ადამიანი, რომელიც მთლიანად და მთლიანად ორიენტირებულია მხოლოდ თავის საქმიანობაზე, კარიერის განვითარების მცდელობებზე, დაშორდება მეგობრებს და ოჯახის წევრებს. ის იწყებს ოფისში ცხოვრებას, ხოლო თანამშრომლების გუნდში ყოველთვის არაფორმალური და მეგობრული ურთიერთობა ვითარდება. საბოლოოდ, ერთ მომენტში, შრომისმოყვარე ადამიანს შეიძლება შეექმნას მარტოობა, სირთულეები სხვა ადამიანებთან ურთიერთობისას. განსაკუთრებით კრიტიკულ შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს ე.წ. სოციალური აუტიზმი. ეს გაგებულია, როგორც ადამიანის სრული სიახლოვე გარეთა სამყაროდან, მისი უარი მეგობრებთან და ნაცნობებთან ურთიერთობაზე.
- კარიერული პრობლემები. როგორც ჩანს, თუ ადამიანი აქტიურად მუშაობს, დიდ დროს უთმობს მუშაობას, როგორ შეიძლება განვითარდეს პრობლემები კარიერაში?.. თუმცა, ძალიან ხშირად მშრომელები არ იზრდებიან კარიერის კიბეზე, არამედ გამანადგურებელი ვარდნა. ფაქტია, რომ, აცვიათ მუშაობა, დასვენების დავიწყება, არაფრისგან ყურადღების მიქცევა, ადამიანი თანდათან კარგავს ფორმას. მისი ყურადღების კონცენტრაცია მცირდება, მეხსიერება იწყებს ტანჯვას, წარმოიქმნება პრობლემები შემოქმედებასთან დაკავშირებით. რაღაც მომენტში, ძირითადი მარტივი ამოცანებიც კი შეიძლება ძალიან მკაცრი იყოს. ეს გამოიწვევს ხელისუფლების უკმაყოფილებას და განსაკუთრებით უსიამოვნო შემთხვევებში თანამდებობის დაკარგვას, სრულ განთავისუფლებას. როგორც წესი, შრომისმოყვარეობის ჩამორთმევით, შრომისმოყვარეობა შეიძლება არა მხოლოდ აპათიაში ჩავარდეს, არამედ რეალურ დეპრესიაში ჩავარდეს. აქ კი შეუძლებელი იქნება ფსიქოთერაპევტთან კონტაქტის გარეშე.
- ემოციური დამწვრობა. მუდმივი სტრესის გამო, სხეული იცლება, ნერვული სისტემა იწყებს არასწორად მუშაობას. თანდათანობით, ვორქაჰოლიზმის ფონზე ვითარდება ემოციური წვა, რასაც თან ახლავს როგორც ფიზიოლოგიური სიმპტომები (მაგალითად, უძილობა ან მუდმივი მწვავე დაღლილობა), ასევე ფსიქოლოგიური გამოვლინებები (ადამიანი ხდება გაღიზიანებული, ნერვიული, შფოთვა). თუ ემოციური დამწვრობა ძალიან ძლიერია, ორი დღის განმავლობაში უბრალო დასვენება არ გამოდგება თქვენი სხეულის აღსადგენად.
- პროფესიული დეფორმაცია. ეს პრობლემა, როგორც წესი, დისკომფორტს უქმნის, უპირველეს ყოვლისა, თავად შრომისმოყვარეობას. ამასთან, სხვა ადამიანებთან კავშირი შეიძლება დაზარალდეს ამის გამო.
- განვითარების შეჩერება. შრომისმოყვარეობის შედეგები ძალიან ნათლად არის აღბეჭდილი პიროვნულ ზრდაზე, თვითგანვითარებაზე. ერთი მხრივ, სამუშაოში ჩაფლული ადამიანი უბრალოდ ვერ პოულობს ძალას, დროს ან შესაძლებლობას, ჩაერთოს თავისი პიროვნების განვითარებაში. მეორეს მხრივ, შრომისმოყვარე ადამიანს, პრინციპში, შეიძლება არ ჰქონდეს ასეთი საჭიროება.
- დასვენების შეუძლებლობა. მუდმივად კონცენტრირება სამუშაოზე, მთლიანად საქმისა და ამოცანების შესრულება, ადამიანი თანდათან ივიწყებს როგორ სწორად დაისვენოს და დაისვენოს.ამიტომ, სიმშვიდისა და სიჩუმის მომენტებში, როდესაც შესვენების შესაძლებლობა არსებობს, შრომისმოყვარე ადამიანს შეუძლია განიცადოს მწვავე უარყოფითი გრძნობები. ეს შეიძლება გარდაიქმნას არა მხოლოდ დეპრესიულ განწყობილებაში, არამედ დამოკიდებულებისა და საშიში ჩვევებისკენ. გარდა ამისა, თავს არიდებს დასვენებას, თანდათანობით ადამიანი, პრინციპში, კარგავს თვისობრივად მოდუნების უნარს, რაც უცვლელად უარყოფითად მოქმედებს ჯანმრთელობის ზოგად მდგომარეობაზე. ვორაჰოლიზმის ფონზე შეიძლება განვითარდეს სხვადასხვა სერიოზული პათოლოგია, რომლებიც ხშირად ქრონიკულ დაავადებებად იქცევა.
