მოსმენა ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი საკომუნიკაციო უნარია არა მხოლოდ ფსიქოლოგების, არამედ ყველა პროფესიის ადამიანისთვის, ისევე როგორც ყოველდღიურ ცხოვრებაში. თანამოსაუბრის ყურადღებით მოსმენა სულაც არ არის ისეთი მარტივი, როგორც ჩანს, რადგან საუბრის დროს ადამიანების უმეტესობა სხვა რამეზე ფიქრობს, ტელეფონის ეკრანს უყურებს ან აწყვეტინებს, აყენებს თავის აზრს.
რატომ არის აქტიური მოსმენა?
ბევრი ადამიანი წყვეტს თანამოსაუბრეს იმის დასამტკიცებლად, რომ ის არასწორია და გამოხატავს თავის აზრს. მაგრამ თანამოსაუბრეს აღარ სურს სულის გაღება, თუ დაინახავს, რომ მისი აზრი არ არის მნიშვნელოვანი.
ზოგჯერ ღირს სხვა ადამიანის მოსმენა, მისი სიტყვების მნიშვნელობაში ჩაღრმავება, იმის გაგება, თუ რას ფიქრობს. ყოველივე ამის შემდეგ, ჩვენ უკვე ვიცით ჩვენი აზრი, შეგვიძლია გავითვალისწინოთ სხვისი აზრი. ვინ იცის, იქნებ ისიც გამოდგეს ჩვენთვის. გარდა ამისა, ადამიანი, ვინც ნამდვილად იცის მოსმენა და აქვს თანაგრძნობის უნარები, იზიდავს ხალხს მისკენ.
როგორ სწავლობ მოსმენას?
არსებობს 5 კომპონენტი, რომელთა გარეშეც აქტიური მოსმენა შეუძლებელია.
გვერდზე გადადეთ ტელეფონები, წიგნები, ტაბლეტები და ყურადღება სხვაზე გადაიტანეთ. იფიქრე მასზე და არა სხვაზე. სხვა ადამიანი თქვენი ცნობიერების ცენტრალურ ობიექტად აქციეთ, პირდაპირ შეხედეთ მას. ძალზე მნიშვნელოვანია არა მხოლოდ თანამოსაუბრის სიტყვების ცოდნა, არამედ მისი სახის გამომეტყველების, პანტომიმის, ჟესტების, ინტონაციების შემჩნევა. დაიწერა ასობით სტატია და წიგნი არავერბალური მეტყველების შესახებ, სადაც თითოეული ეს პუნქტი დეტალურადაა დაწერილი.
თავი დაანებე, საჭირო ადგილას გაიღიმე, გაიმეორე მოსაუბრის სახის გამომეტყველება. სხვამ შეამჩნია, რომ თქვენი ყურადღება მისკენ არის მიმართული. წაახალისეთ ადამიანი, გააგრძელოს საუბარი. როდესაც ადამიანი მიხვდება, რომ თქვენ არა მხოლოდ გესმით, არამედ საუბრის გაგრძელებაც გსურთ, ის უფრო ნებით და ღიად გამოთქვამს აზრებს.
თანამოსაუბრისთვის მნიშვნელოვანია, რომ მისი აზრი გაგებული იყოს ყველა მხრიდან. დაუსვით დამაზუსტებელ კითხვებს:”მე მესმის, რომ … (თანამოსაუბრის პარაფრაზული იდეა). Ამას გულისხმობ? . თანამოსაუბრის ბოლო რამდენიმე სიტყვის გამეორება, ისევე როგორც ნათქვამის პერიოდული შეჯამება, ძალზე ეფექტურია.
სანამ ადამიანი ლაპარაკობს, არ შეუშალოთ ხელი. დაე, თქვას თავისი აზრი. გარდა ამისა, დროებითი თავიდან უნდა იქნას აცილებული კრიტიკული აზრები. თუ დაიწყებთ ფიქრს, თუ როგორ არის სხვისი არასწორი და როგორ იტყოდით ამას, შეწყვეტთ მის მოსმენას და დაკავდებით საკუთარი აზრით. შეეცადეთ თავი მის ადგილზე დააყენოთ, გაითვალისწინეთ სიტუაცია მისი გადმოსახედიდან.
თუ თქვენი მოსაზრება არ ემთხვევა თანამოსაუბრის მოსაზრებას, გამოხატეთ იგი სხვისი თვალსაზრისით. არ უნდა იყოს უხეში, მკაცრი განცხადებები, რომლებიც უარყოფს მოსაუბრის მოსაზრებას.
