სენსორი სოციოტიპის სტრუქტურაში შეტანილი ერთ-ერთი სოციალური ფუნქციაა. პირველად კარლ გუსტავ იუნგმა აღწერა სენსორიკა, როგორც სოციალურ ფუნქციას. სოციოლოგიაში "სენსორი" არის ადამიანი, რომლის სოციალურ ტიპში სენსორები წამყვანი, ძლიერი მხარეა.
ლათინურიდან თარგმნა "სენსორიკა" ნიშნავს "აღქმას". აღქმა ხორციელდება გრძნობების საშუალებით. ფსიქოლოგიასა და ფიზიოლოგიაში "სენსორული" ნიშნავს "სენსაციებში მოცემულ". ვიღებთ შეგრძნებებს მხედველობის, სმენის, სუნის, წონასწორობის, შეხების, მგრძნობელობისგან კუნთების, კანისა და შინაგანი ორგანოებისგან და ა.შ.
სენსორული ოთხი სოციალური ფუნქციიდან ერთ-ერთია. ინტუიციასთან ერთად, ეს არის ირაციონალური ფუნქცია. ტიპოლოგიაში კ.გ. იუნგის სენსაციას ეწოდება სენსაცია.
ზონდირების გამორჩეული თვისება ის არის, რომ ამ ფუნქციის თვალსაზრისით სამყაროსთან ურთიერთქმედება აგებულია მატერიალურ სიბრტყეში. სენსორული ტიპის ადამიანი ორიენტირებულია ყველაფერზე, რაც უკავშირდება შეგრძნებებს, რომლებიც მიიღება გრძნობების საშუალებით, ასევე ფიზიკურ მოქმედებებზე.
სენსორული სამყარო არის სპეციფიკური ობიექტების სამყარო, რომელსაც უშუალოდ აღიქვამენ გრძნობების დახმარებით და ექვემდებარება საავტომობილო მოქმედებას (ამ ობიექტებს, მიმდებარე სამყაროს ობიექტებთან ერთად, ასევე შეიცავს ადამიანის სხეული).
სენსორი არის მატერიის პიროვნება და ყველაფერი, რაც პირდაპირ ან არაპირდაპირ უკავშირდება მას.
სენსორიკის დამახასიათებელი მახასიათებლები:
- სენსორებს არ შეუძლიათ დიდხანს იკამათონ, იფიქრონ რამეზე, დაალაგონ თავიანთი მდგომარეობა, დაკიდონ მათში, იყვნენ გაურკვევლობაში.
- სენსორი არის მოქმედების პიროვნება იმავე ზომით, როგორც შეგრძნებების ადამიანი.
- თუ მგრძნობიარე ადამიანი ვერ ხედავს კონკრეტულ პრაქტიკულ გამოსავალს თავისი საქმიანობიდან, ის სწრაფად კარგავს ინტერესს მის მიმართ.
- როგორც წესი, სენსორები კარგად არის ორიენტირებული სივრცეში, იშვიათად კარგავენ მიმართულებას.
თუ მგრძნობიარე ადამიანი უნდა იმოქმედოს იდეების სამყაროში (მაგალითად, დაგეგმოს თავისი მოქმედებები, დაისახოს მიზნები და აირჩიოს მათი მისაღწევი გზები, გაიგოს მათი გრძნობები ან სხვა ადამიანების გრძნობები), მაშინ მასალის ნაკლებობას ანაზღაურებს დაჟინებულობა, მიზანდასახულობა, ამოცანების დასახვის სპეციფიკა, სიწმინდე საკუთარი მიმდინარე სურვილების გაგებაში, ხედვა იმის შესახებ, თუ რა პრაქტიკულ გავლენას მოახდენს მისი მოქმედება.
სოციოლოგიაში სენსორული, ისევე როგორც ნებისმიერი სხვა სოციალური ფუნქცია, შეიძლება იყოს ინტროვერტი (თეთრი) და ექსტრავერტი (შავი).
ინტროვერტული ზონდი არის შინაგანი სხეულის შეგრძნებების შეგრძნება. Dumas, Gabin, Stirlitz, Hugo მიეკუთვნებიან თეთრად-სენსორულ ტიპებს სოციოლოგიაში.
ექსტრავერტული ზონდირება არის მოქმედების, ფიზიკური მოძრაობის, გარემოს აქტიური ექსპანსიური ათვისების შეგრძნება. სოციოლოგიაში შავ-სენსორულ ტიპებში შედის ჟუკოვი, მაქსიმ გორკი, დრაიზერი, ნაპოლეონი.
