სიზარმაცე ჩვენი დროის ნამდვილი დაავადებაა. მაგრამ ყოველთვის უნდა ებრძოლო მას? ბევრი მიზეზი შეიძლება იყოს იმისა, რომ არ გინდა მუშაობა, სწავლა, საშინაო საქმეების შესრულება და თამაში.
გადატვირთვა და სტრესი
ძალიან ხშირად ადამიანები, რომლებმაც არ იციან დასვენება, უჩივიან სიზარმაცეს. როდესაც მათ სთხოვენ გაანალიზონ თავიანთი დღე, ასეთ ხალხს უკვირს, რომ ბიზნესის და საზრუნავის ფონზე, მათ დასვენებისთვის დრო სჭირდებათ. ისინი სხეულს სიზარმაცისგან დასვენებას საჭიროებენ და ნაცვლად იმისა, რომ საკუთარ თავს მოდუნების საშუალება მისცენ, დანაშაულის გრძნობა და უღირსი გრძნობები განიცდიან.
დაღლილობის თავიდან ასაცილებლად, აუცილებლად უნდა შეეჩვიოთ იმ ფაქტს, რომ ნებისმიერი სამუშაო შესვენებას მოითხოვს. რა თქმა უნდა, არსებობს მოსაზრება, რომ საუკეთესო დასვენება არის საქმიანობის შეცვლა, მაგრამ ეს წესი ყოველთვის არ მუშაობს. უკეთესია, რომ კომპიუტერთან მუშაობა მოხდეს არა იატაკის რეცხვაზე, არამედ თვალების სავარჯიშოებით, მსუბუქი გახურებით და ჩაის ჭიქით ფანჯარასთან. და თუ შვებულება ჩვეულებრივ ქვეყანაში ტარდება, მაშინ ბაღში მუშაობამ ტყეში გასეირნებას და ულამაზესი პეიზაჟების ჭვრეტის საშუალებას მისცემს.
გადადება
გადადება კიდევ ერთი საერთო პრობლემაა. რით განსხვავდება ის სიზარმაცედან? მარტივად რომ ვთქვათ, სიზარმაცე არის არაფრის გაკეთება. გადადება არის მნიშვნელოვანი საკითხის მუდმივი გადადება სხვადასხვა საბაბით. მაგალითად, ცნობილი ვითარებაა, როდესაც ქმარი თაროზე მთელი წლის განმავლობაში ჩამოკიდებას ვერ ახერხებს, რადგან მას ამის დრო არ აქვს და ცოლი მაინც ვერ გადის დარბაზში იმის გამო, რომ დრო არ არის. ამ საქციელის მიზეზი არაა სიზარმაცე, არამედ კრიტიკის, დაგმობის, წარუმატებლობის შიში. ყველაზე ხშირად ეს ხდება იმის გამო, რომ ადამიანს არ გააჩნია მოტივაცია და თავდაჯერებულობა.
ამ მდგომარეობის დასაძლევად საჭიროა დასახული ამოცანების ანალიზი. გაცილებით ადვილია სესიისთვის მომზადება, როდესაც მოსწავლე პირადად არის დაინტერესებული თავისი ცოდნის ხარისხით და ამას არ აკეთებს მშობლებისა და მასწავლებლების შიშის გამო. ხოლო სხვისი თხოვნის შესრულებისას უმჯობესია იფიქროთ იმ სიხარულზე და მადლიერებაზე, რომელსაც განიცდიან ახლობლები.
როგორ გაუმკლავდეთ სიზარმაცეს
როდესაც ამოცანა ძალზე შრომატევადი და რთული შესასრულებელია, ძნელია იპოვოთ ძალა მისი შესრულების დასაწყებად. ბევრად უფრო ადვილი იქნება პირველი ნაბიჯის გადადგმა, თუ დიდ ამოცანას ნაწილებად დაყოფთ და შესასვენებლად აკეთებთ მათი შესრულებისას. მაგალითად, თითოეული სამუშაო საათის ბოლოს 15 წუთის პაუზა ხელს შეუწყობს ეფექტურობისა და ენთუზიაზმის შენარჩუნებას დანარჩენი დღის განმავლობაში.
